การติดต่อสื่อการในระหว่าง object นั้นเราจะเรียกว่าการส่ง message ความจริงมันก็เป็นเรื่องปกติของทุกอย่างบนโลกอยู่แล้วว่าถ้าวัตถุสองอย่างจะติดต่อสื่อสารกันได้ก็ด้วยการส่งข้อความไปมาระหว่างกัน ซึ่งการส่ง message ในการเขียนโปรแกรมแบบ OOP นั้นก็คือการสั่งให้ object ทำงานตาม method ที่ตัวเองสามารถตอบสนองและรู้ว่าจะต้องทำงานอะไรบ้าง โดย Method ในภาษา Objective-C นั้นมี 2 แบบ คือแบบที่มี เครื่องหมาย ” + ” (บวก) และ เครื่องหมาย ” – ” (ลบ) นำหน้า สองอันนี้ต่างกันตรงที่
method ที่มีเครื่องหมาย ” – ” นำหน้า : เป็น method ทั่วไปที่เอาไว้กำหนดการทำงานต่างๆ
ของ class ซึ่งจะเรียกใช้ method แบบนี้ได้ แน่นอนเราต้องมีการสร้าง object ของ class นั้นๆ
ขึ้นมาก่อน
method ที่มีเครื่องหมาย ” + ” นำหน้า : เป็น method ที่ไม่จำเป็นต้องมีการสร้าง object
ขึ้นมาก่อนแต่จะสร้าง object ขึ้นมาหลังจากที่ method นี้ถูกเรียกใช้
ของ class ซึ่งจะเรียกใช้ method แบบนี้ได้ แน่นอนเราต้องมีการสร้าง object ของ class นั้นๆ
ขึ้นมาก่อน
method ที่มีเครื่องหมาย ” + ” นำหน้า : เป็น method ที่ไม่จำเป็นต้องมีการสร้าง object
ขึ้นมาก่อนแต่จะสร้าง object ขึ้นมาหลังจากที่ method นี้ถูกเรียกใช้
สำหรับรูปแบบการประกาศ method ในภาษานี้นั้นอาจจะดูแปลกๆ เพราะ parameter แต่ละตัวจะมี keyword กำกับเป็นของตัวเอง โดยคั่นด้วย ” : ” และการกำหนด type ของ parameter แต่ละตัวก็จะต้องวงเล็บไว้หน้า parameter นั้นๆ
การประกาศ method (รูปจาก iOS Developer Library)
การเรียกใช้ method กันบ้างวิธีการเรียกใช้ก็ไม่อยาก โดยจะเขียนไว้ภายใต้วงเล็บก้ามปู [ และ ] ดังนี้
[myArray
insertObject:anObject atIndex:0];
|
โดยคำแรกนั้นหมายถึง object ที่เราจะส่ง message ไปหา และในส่วนต่อมาจากคำแรกก็คือ ชื่อ method พร้อมทั้ง parameter ที่เราจะสั่งให้ object นั้นทำงาน